Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Teachers 4 Europe





Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Teachers 4 Europe στο σχολείο μας


«Με βαλίτσα ένα σωσίβιο»
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δ2 τμήματος υλοποίησαν κατά τη φετινή σχολική χρονιά το πρόγραμμα «Με βαλίτσα ένα σωσίβιο», με θέμα την Ευρώπη και τους πρόσφυγες που καταφεύγουν σ’ αυτήν. Μέσα από διάφορες δραστηριότητες προέκυψε η συγγραφή ενός ποιήματος. Το ποίημα-, που έγινε τραγούδι, είναι προϊόν ομαδικής δουλειάς, αφού «παντρεύτηκαν» όλα τα ποιήματα που γράφτηκαν και παρουσιάστηκε στη γιορτή λήξης του του διδακτικού έτους με τη μορφή τραγουδιού  hip hop, το οποίο τραγούδησαν και χόρεψαν, με την πολύτιμη συμβολή των συμμαθητών μας του Δ1 τμήματος. Στην  παρουσίαση πολύτιμη ήταν η βοήθεια της εκπαιδευτικού Θεατρικής Αγωγής κ. Ισμήνης Σακελλαροπούλου και η μελοποίησή του από τον εκπαιδευτικό Μουσικής κ. Αντώνη Αριστάρχου. Το τελικό ποίημα πήρε τον τίτλο «Άσμα δακρύων – μήνυμα ειρήνης» και είναι το παρακάτω:   

Άσμα δακρύων – μήνυμα ειρήνης
Πρόσφυγες:           Είμαστε οι πρόσφυγες, μας έπεσε κατάρα
                                μας ήρθε πόλεμος κακός και τα ‘κανε μαντάρα!
                                Έπεφταν οι βόμβες χωρίς σταματημό
                                και  τα όπλα έριχναν με άγριο θυμό!
Έλληνες:                Μας ήρθαν πρόσφυγες πολλοί από τη Συρία
                                Πέρασαν από θάλασσες,  λιακάδες μα και κρύα.
                                Πόλεμος αδικία, η κατάρα των χρημάτων.
                                Ο πόλεμος μια τρέλα των ταλαίπωρων βημάτων.
Ρεφρέν:                  Μου αρέσει η χαρά που ‘χει η ειρήνη
                                κι η κατάρα του πολέμου μου τη δίνει! (2)
Πρόσφυγες:           Θα φύγουμε, θα φύγουμε, με κίνδυνο πολύ
                                να πάμε σ’ άλλη χώρα, χωρίς κατακτητή!
                                Να πάμε σ’ άλλη χώρα, να είμαστε χαρούμενοι,
                                ώσπου να περάσει η μπόρα. Θα φύγουμε «πλεούμενοι».
Έλληνες:                Θέλουν να πάνε στη χαρά, να βρουν  ελπίδα
                                μα βρίσκουν σύνορα κλειστά, μέσα στην καταιγίδα.
                                Η ελπίδα στην καρδιά τους πάντοτε θα μένει
                                Και το δικό μας το μυαλό όλο στην Ειδομένη.
Ρεφρέν:                  Μου αρέσει η χαρά που ‘χει η ειρήνη
                                κι η κατάρα του πολέμου μου τη δίνει! (2)
Πρόσφυγες:           Δίνουμε χρήματα πολλά σε έμπορους ψυχών
                                αφήνουμε τα σπίτια μας στη χώρα των λυγμών.
                                Έχουμε ελπίδα για αγάπη και ειρήνη
                                Γονείς, παππούδες και παιδιά γυρεύουμε γαλήνη.
Έλληνες:                Θέλουν να πάνε στη χαρά, να βρουν  ελπίδα
                                μα βρίσκουν σύνορα κλειστά, μέσα στην καταιγίδα.
                                Η ελπίδα στην καρδιά τους πάντοτε θα μένει
                                Και το δικό μας το μυαλό όλο στην Ειδομένη.
Ρεφρέν:                  Μου αρέσει η χαρά που ‘χει η ειρήνη
                                κι η κατάρα του πολέμου μου τη δίνει!

Οι μαθητές :
Αλέξανδρος Παππάς
Αντρέας Μιχαλόπουλος
Γιώργος Καταραχιάς
Ελπίδα Παπαγιάννη
Θανάσης Ραλλής
Θοδωρής Τσίχλας
Κωνσταντίνος Κυριαζόπουλος
Κωνσταντίνος Ξενογιάννης
Μαρία Σπυροπούλου
Μαριαλένα Γιαννοπούλου
Παναγιώτης Βανταράκης
Παναγιώτης Κλουκινιώτης
Παύλος Ασημακόπουλος
Στέργιος Αξιώτης
Φένια Αυγεροπούλου
Χρήστος Δημέας
Δασκάλα του τμήματος και υπεύθυνη του προγράμματος: Ελένη Αντωνακοπούλου